Chondromalacja rzepki – objawy

Dużą grupę chorych stanowią też młodzi ludzie bez jednoznacznego urazu w wywiadzie o dolegliwościach trwających często przez znaczny okres. Ból dotyczy jednego lub obu kolan. W badaniu diagnostycznym stwierdza się miękką, delikatną chrząstkę stawową pod rzepką z towarzyszącą bolesnością uciskową. Pacjenci skarżą się na ból przy klękaniu, kucaniu, podczas chodzenia po schodach. Rozpoznaje się wówczas z reguły chondromalację rzepki, czyli rozmiękanie chrząstki stawowej rzepki. Schorzeniu temu bardzo często towarzyszy boczno – skośne ustawienie rzepki co jest czynnikiem nieraz decydującym dla wystąpienia dolegliwości bólowych, gdyż powoduje znacznie zwiększoną siłę docisku rzepki do kości udowej. Chondromalacja rzepki jest genetycznie uwarunkowana, podobnie zresztą jak określone ustawienie rzepki.

Chrząstka stawowa rzepki jak każda tkanka chrzęstna w każdym stawie powinna posiadać określone parametry dla ochrony warstw głębiej leżących – tkanki podchrzęstnej, kostnej. Chrząstka stawowa nie posiadając unerwienia obwodowego, w sposób mechaniczny chroni kość przed uciskiem, tarciem. W przypadku chondromalacji, czyli rozmiękania chrząstki, nie spełnia ona wymaganych warunków – sprężystości, twardości. Zbyt miękka, popękana lub z ubytkami jest przyczyną przenoszenia obciążeń głębiej – w warstwy unerwione, co powoduje ból i często objawy stanu zapalnego kolana.

I tutaj także jedynie interwencja wewnątrzstawowa może rozwiązać ten problem. Należy wyraźnie podkreślić bezzasadność podawania środków farmakologicznych – nie będą mieć żadnego wpływu ani na ustawienie rzepki ani na zmianę struktury nieunerwionej i nieunaczynionej chrząstki.

Chondromalacja stawu kolanowego – leczenie

Artroskopia operacyjna stawu kolanowego jest skuteczną metodą leczenia chondromalacji i lateralizacji rzepki. Leczenie chondromalacji i lateralizacji rzepki (rozmiękania chrząstki stawowej i boczno-skośnego ustawienia rzepki) w naszej Klinice wykonywane jest wyłącznie w znieczuleniu miejscowym. Zabieg trwa około 30 minut (punktowe wejście do stawu kolanowego pod kontrolą artroskopu) i polega na usunięciu rozmiękłej, popękanej, zniszczonej chrząstki stawowej rzepki oraz wydłużeniu troczków bocznych, umożliwiając bardziej centralne ustawienie rzepki i mniejsze jej przyparcie do kości udowej. Po kolejnych 30 minutach pacjent wraca do domu.

Często stosuje się stabilizator rzepki na 2-3 tygodnie. Kontrola i usunięcie szwów po około 2 tygodniach.

W/w zabieg nie powoduje istotnej przerwy w życiu szkolnym (krótkotrwałe zwolnienie ze szkoły, ok. 6 tyg. zwolnienie z zajęć wychowania fizycznego).